Nehodí se? Vůbec nevadí! U nás můžete do 30 dní vrátit
S dárkovým poukazem nešlápnete vedle. Obdarovaný si za dárkový poukaz může vybrat cokoliv z naší nabídky.
30 dní na vrácení zboží
«Durante la guerra, perdí la capacidad de dormir a pierna suelta ynunca más la recuperé. A menudo tengo la misma pesadilla: la Gestapome persigue. Pero corro tan rápido que me despierto».Detenida el 15 de agosto de 1942 y deportada, más tarde, al campo deconcentración de Ravensbrück, Anise Postel-Vinay nos ofrece en estaspoderosas y estremecedoras páginas un relato autobiográfico de unahumanidad más alta que la propia barbarie.Sin duda, hay muchos libros sobre los campos de concentración nazis,pero no son tantos, ni tan «exactos», los que nos hablan de lasexperiencias femeninas en la Resistencia francesa.«La solidaridad entre mujeres nos salvaba. Era una necesidad vital.Nos ayudábamos mutuamente. Cuando una amiga caía enferma, hacíamostodo lo posible por ayudarla».En aquel famoso campo de concentración situado al norte de Berlín -acasi cien kilómetros-, y al que serían llevadas, para ser confinadas o morir, más de 130.000 mujeres, el horror era algo ordinario, pero laamistad y el compa?erismo también. De todo ello da cuenta este libroprodigioso en su verdad y en su emoción contenida, un testimonio queleemos hoy como si fuera la ficción de un tiempo lejano y terrible,aunque siempre acechante.