Nehodí se? Vůbec nevadí! U nás můžete do 30 dní vrátit
S dárkovým poukazem nešlápnete vedle. Obdarovaný si za dárkový poukaz může vybrat cokoliv z naší nabídky.
30 dní na vrácení zboží
Este trabalho tem por objeto o questionamento do papel exercido pelas sentenças proverbiais na construçăo poética de Tutaméia-Terceiras Estórias,última obra publicada em vida por Guimarăes Rosa. Na hipótese levantada, os provérbios funcionam como amostra do método de composiçăo autoral, que parte de elementos populares, como os provérbios, para submetę-los ao método da álgebra mágica, que vai extrair da sua forma convencional e generalizante aquilo que os singulariza como células poéticas cada vez que săo atualizados em contextos diferentes. Essa estrutura dúplice - fixa e movente - das expressőes proverbiais,guarda em seu interior o "conselho" do narrador das tradiçőes orais, bem como o anonimato que faz delas um terreno de fronteiras movediças entre a oralidade e a escritura; o literário e o năo literário. Os provérbios constituem-se, assim, células do conto crítico roseano, isto é, aquele que transcende a tradiçăo do gęnero conto para se instaurar enquanto narrativa híbrida entre a ficçăo e a metaficçăo; o poético e o científico; o literário e o ensaístico - filosófico.