Konstrukcja prawna wdrazanie i realizacja budzetu zadaniowego we Francji i Polsce

Budzet zadaniowy wprowadzony zostal w wielu krajach jako metoda usprawniania realizacji zadan publicznych. W wiekszosci panstw Zachodnich rozwazania nie koncentruja sie wokol zasadnosci stosowania budzetu zadaniowego (gdyz jest to tam oczywiste), lecz dotycza sposobu wykorzystania go do rzeczywistej poprawy alokacji srodkow publicznych. Choc w Polsce pierwsze prace nad wdrozeniem zadaniowego budzetu panstwa podejmowane sa od 2006 r., jego konstrukcja prawna jest dalece niedoskonala, a sposob jego realizacji wymaga istotnych zmian. Braki te sa widoczne zwlaszcza na tle francuskich doswiadczen, co nie oznacza jednak, ze we Francji zostaly rozstrzygniete wszystkie istotne kwestie (charakter niedookreslony ma m.in. odpowiedzialnosc zarzadcza). Analizujac poszczegolne elementy budzetu w ukladzie zadaniowym w Polsce nie mozna uznac, ze budzet zadaniowy zostal w Polsce wlasciwie wdrozony: - niezdefiniowany podmiot odpowiedzialny za realizacje zadania, - w wielu przypadkach brak powiazania celow z miernikami i trudnosci w ich opracowywaniu, - oddolna procedura opracowywania budzetu w ukladzie zadaniowym, - brak informatycznego powiazania ukladu zadaniowego wydatkow z ukladem tradycyjnym, - brak rzeczywistej kontroli efektywnosci i skutecznosci wydatkowania srodkow publicznych. Trudno zatem oczekiwac, by w najblizszych latach budzet tradycyjny mogl zostac zastapiony budzetem zadaniowym. Aby stalo sie to mozliwe, konieczne jest dokonanie gruntownych zmian w zakresie metodologii jego opracowywania tak, by w wyniku wprowadzenia w Polsce budzetu zadaniowego w ujeciu prawnym mozliwe bylo jego sprawne i bezkonfliktowe wykonywanie, uzyskiwanie rzetelnych informacji o efektach oraz ich rzeczywistej kontroli. Wobec powyzszego w publikacji z jednej strony opisano teoretyczne aspekty budzetu zadaniowego, zas z drugiej praktyczne problemy jego wdrazania.