Hüzne Sarilmi&#351

Hüzne Sarilmis Öykülerde her haliyle insani anlatan, insana dokunan hikayeler yer vermeye calistim, zira insan bir muammaysa her hali de bir hikayeydi elbet ve sectigim metinler de bunu yansitmaliydi. Ezber bozmak istedim az bilinen, dokunulmamis hikayeler hakkinda yazarak yahut herkesin bildigi metinlerdeki dikkatlerden kacmis ayrintilar üzerinde durarak. Hikayeleri kronolojik yahut alfabetik düzene göre siralamadim; yazarlari, mensup olduklari edeb mekteplere göre de tasnif etmedim. Secimlerimde yalniz gönlümü esas aldim, gönlümden gectigi gibi, icimden geldigi gibi, olabildigince kendimce oldu secimlerim.Mademki insan bir demet hüzünden ibaretti. Mademki güzellikler dahi hüzünle sarilip sarmalanmisti, her yalnizlik neseli dost sohbetlerine gebeydi, her gecede parlak bir dolunay sakliydi, yazmak lazimdi o halde... Bir ananin üc cigerparesini göc yollarinda telef edisinin tarif edilemez acisini; düsmüs bir kadinin horlanisini, ezilisini, önlenemez aci sona dogru adim adim yaklasmasini; bir cocugun gurbete gönderilirken icinde birikenleri ve yagmur bulutlarinin kücücük bir rüzgarla bosalmasini; bir aski belki, belli belirsiz hissettirilen sebepsiz sonucsuz bir aski; bir yazarin sancilarini, yazar olma serüvenini; bir köpegin itilmisligini, caresizligini; dünyamizda bizden baska canlilarin da yasadigini ve aslinda onlardan ögrenecek daha cok seyimiz oldugunu... Yeter ki herkes kendi hikayesini bulsun ve okusun...