C-84

C-84, F tipi bir hapishanede hücreye kapatilan birinin hayatindaki ve kendindeki degisimleri, sade bir dille ve akici bir üslupla ele aliyor. Roman ajitasyondan uzak dururken, her yönüyle carpici bir sorgulamaya yol aciyor, insanin kalbine dokunuyor, okura soru sorma ve kendi cevabini bulma olanagi sunuyor. Bazen sana yakin olmak icin havalandirmaya cikiyorum. Sonra, kafami kaldirip gökyüzüne bakiyorum. Yüregim doluyor, gökyüzü soluyor. Susuyorum. Gözlerimi yumuyorum özgürlügün tatli düsü, aciyorum esaretin soguk yüzü Hayat grilesiyor. Oysa yüregimde kocaman bir gökkusagi var ve ben o renklerin koynunda yasamak istiyorum. Buradaki insanlara özgürlügü sorsan, cogu özlemlerini anlatir. Kimi bir dag basi der, kimi balik tutmaktan bahseder. Kim ne derse desin, birazcik kazinca altindan bir sevda cikar, bir de kendi hayatini kaldigi yerden sürdürme hayali... Bana sorarsan; özgürlük, özgür insanlarin fark etmedigi essiz bir lezzettir. Emren Böyle sessiz, caresiz kalmaya; sana hasret yasamaya bir türlü alisamadim. Gözyaslarimi terbiye ettim ama kabullenemiyorum. Onun icinde yüregimdeki aci derinlesiyor. Arada umutlarimi yitirdigimi fark ediyorum ve senin mektubundaki o sözü dönüp dönüp okuyorum Umutsuz ve hayalsiz yasanmaz. Iste o zaman umutlarimi alevlendiriyorum, hayallerimin tozunu alip cilaliyorum. Bilmem neden bir kus tüyü hafifliginde oluyor yüregim, pir pir... Bazen de kocaman bir tas oturuyor gögsümün üstüne, nefes almakta bile zorlaniyorum. Bak simdi ya... Ne cok özlemisim seni. Kalbim bir avuc su oldu. Akiyor yavas yavas sana dogru. Cocuk seni bekliyorum, cik gel artik.